11/14
Dokuz asil aile Westeros topraklarının kontrolü için savaşırken, kadim bir düşman binlerce yıllık uykudan sonra geri döner. George R.R. Martin’in karısı bir keresinde Arya veya Sansa’yı öldürürse onu terk edeceğini söylemişti. Tywin Lannister: “Ben kralım” demek zorunda olan bir adam gerçek bir kral değildir. Açılış jeneriği sırasında, her oyuncunun ismine karakterinin evinden bir rütbe işareti eşlik eder. Hollywood’un En İyi 10’unda yer aldı: Eleştirmenlerin Seçimi Ödülleri: Dram (2011). Ana Başlık (Adı Geçmeyen) Yazar ve Şovmen Ramin Djawadi. Yıllar boyunca ilk bölümden beri (meşgul olmam nedeniyle yavaş yavaş) ‘Game of Thrones’u arka arkaya izliyorum, arkadaşlarımdan, ailemden ve IMDb eleştirmenlerinden bunun hakkında sadece harika şeyler duydum. Ve böylesine inanılmaz bir yetenek ve harika bir kitap serisi varken, nasıl ters gidebilirdi? İyi haber şu ki ‘Game of Thrones’ ters gitmedi. Tam tersi. Orijinal kaynak materyaline adaletli davranan ve ona saygı gösteren nadir bir televizyon dizisi olmasının yanı sıra, kendi değerleriyle son yılların en iyi, en bağımlılık yaratan ve sürekli olarak ilgi çekici dizilerinden biri. Gerçekten incelenmesi gereken, televizyon için yapılmış, her şeyin o kadar yüksek bir standartta yapıldığı ve günümüzde yapılmış birçok filmi gölgede bırakan o kadar parlak bir televizyon dizisi. Bu, aldığı her övgüyü hak eden, eleştirmenlerce beğenilen bir dizinin en güçlü örneklerinden biri. Görsel olarak, ‘Game of Thrones’ muhteşem görünüyor. Manzara baştan sona muhteşem, setler son derece atmosferik ve göze hoş geliyor, ayrıntılara gerçek bir dikkat var ve kostümler karakterlere tam uyuyor. Sonra, televizyondaki en iyilerden bazıları olan ve aşırı veya yanlış kullanılmayan özel efektler var. Ölçekleri, ayrıntıları ve karakter ve ruha sahip olma biçimleri birçok büyük bütçeli gişe rekorları kıran filmden daha iyi. Aynı şekilde sinematografi ve kurgu da öyle, bunlar da sinematik kalitede. “Game of Thrones”tan tematik, orkestral ve atmosferik olarak katmanlı müzik notalarından ve unutulmaz ana temadan bahsetmeden bahsedemezsiniz. Tekrar ediyorum, büyük bütçeli bir fantezi/aksiyon/drama filmine layık. Yazının kalitesinden vazgeçmek zor, çünkü mükemmel, yazının ne kadar iyi olduğunu tanımlamak için yeterince güçlü bir sıfat değil. Her zaman doğal bir akışa sahip, katmanlı ve düşündürücü ve heyecan verici gerilim, dokunaklı acı ve esprili mizah dahil olmak üzere çok çeşitli duyguları ortaya çıkarıyor. Hikayeler çok güzel bir şekilde ilerliyor, çok fazla nüans ve tutarlılığa dikkat edilerek yapılandırılmış, yüksek duygusal seviye ve karmaşık ve hassas temalara zeka ve incelikle değiniyor. Ne zaman sahnelenmiş veya daha aksiyon odaklı bir sahne olsa, bunun her zaman bir nedeni vardır, asla nedeni yoktur. Sahneleme, mükemmel sahneleme, gerilim ve dramatik gerilimle büyük bir destansı ölçekte yapılmış, ancak tüm ölçeğin ve ayrıntılara gösterilen bariz dikkatin altında çok fazla kalp ve katman var. Çok uzun değiller ve uygunsuz öğeler yok. Karakterler de çekiciliğin büyük bir parçası. ‘Game of Thrones’, bir fantezi dünyasında olmasına rağmen, gerçek hayata olabildiğince yakın ve iyi geliştirilmiş karakterlere sahip. Bu karakterler kahraman ve kötü adam arketipleri değil (Joffrey buna yakın olan tek kişi, ancak fark şu ki o çok ilginç ve çok gelişmiş bir kişi ve tehdit seviyesi ölçeğinde %100’ün çok üzerinde bir sıralamaya sahip). Çok daha fazlasılar ve güçlü ve zayıf yönleri var. Kararlar mantıklı ve karar doğru olmadığında karakterlerin hiçbiri daha az sevimli değil, çünkü hatalar kabul ediliyor ve bunlardan ders çıkarılıyor.